มาตรฐานการบริการกำจัดแมลงยุง

มาตรฐานการบริการกำจัดแมลง

ยุง 

• การควบคุมโดยวิธีชีววิทยา การนำสิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติมาควบคุมยุงพาหะให้ได้ผลนั้น ต้องมีปริมาณมากพอที่จะควบคุมประชากรยุงพาหะได้ เช่น การให้ปลากินลูกน้ำ ตัวห้ำ เชื้อรา แบคทีเรีย และโปรโตซัว เป็นต้น

• การควบคุมโดยใช้สารเคมี การใช้มาตรการควบคุมโดยใช้วัตถุอันตราย เช่น การใช้สารไพรีทรอยด์สังเคราะห์สารสกัดธรรมชาติ

• การควบคุมโดยวิธีกล เช่น การใช้มุ้ง การสวมเสื้อมิดชิด ใช้ยาจุดกันยุง ใช้มุ้งลวด เป็นต้น

• การควบคุมโดยวิธีพันธุกรรม เช่น ทำให้โครโมโซมของยุงพาหะเปลี่ยนไปไม่สามารถนำเชื้อได้ ทำให้ยุงเป็นหมันโดยใช้สารกัมมันตรังสีหรือใช้วัตถุอันตราย เป็นต้น

• การใช้สารควบคุมการเจริญเติบโตของแมลง เช่น การใช้สารคล้ายจูวิไนล์ฮอร์โมนและสารยับยั้งการสร้างผนังลำตัว เป็นต้น

      การจัดการยุง

• จัดการแหล่งเพาะพันธุ์ ในการดำเนินการจำเป็นต้องมีการสำรวจแหล่งเพาะพันธุ์ ความชุกชุมของลูกน้ำและตัวยุงเพื่อวางแผนจัดการควบคุม ภายหลังการปฏิบัติงานต้องมีการประเมินผลโดยสำรวจแบบเดียวกับก่อนการควบคุม เพื่อตรวจสอบว่ายุงลดลงหรือไม่

• วิธีการจัดการกับวัสดุที่ไม่ใช้แล้ว เช่น ขวด กระป๋อง โอ่งแตก ถังพลาสติกชำรุด ยางรถยนต์ กะลามะพร้าว เปลือกทุเรียน ถ้วยยางพาราเก่าๆ เป็นต้น ดังนี้

• การใช้วัตถุอันตรายกำจัดยุง ที่ผ่านการขึ้นทะเบียนกับสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา มีดังนี้ กลุ่มไพรีทรอยด์สังเคราะห์ เช่น  เพอเมทรีน  เดลต้าเมทรีน   แลมด้าไซฮาโลทรีน เป็นต้น

          สารออกฤทธิ์ที่ใช้  :  Deltamethrin